In de tijd dat het levensritme van de mensen zich nog spiegelde aan het ritme van de aarde en seizoenen vierde men in deze periode van het jaar reeds de zonnewende. Uitgeput door de koude, duisternis en een trieste, levensloze natuur vierden ze de kortste dag van het jaar en de nakende terugkeer van het mooie weer. Binnenkort zou immers de zon terugkeren en als een ware zegen het leven terugschenken aan moeder aarde en bloemen en planten weer doen groeien. Deze "decemberfeesten" vonden plaats van november tot januari en kenden allerlij festijnen en feestelijkheden. En dat is niet veranderd! Als symbool van het leven maakten de groene boom en het vuur steeds deel uit van de feesten. Zo versierden de Romeinen hun huizen reeds met hulsttakken en staken de Noormannen grote vredesvuren aan. <br>
Pas in de derde eeuw begon het christelijke Westen, in deze periode van heidense feesten, op 6 januari driekoningen te vieren. Hierbij werd tegelijkertijd de geboorte van Christus herdacht, zijn verering door de driekoningen, zijn doop en zijn eerste mirakel te Kanaan. Het woord "Kerstmis" komt van het latijn "nitalis", wat geboorte betekend. In de vierde eeuw, meer bepaald in het jaar 354, besliste Paus Julius de eerste dat Jesus officieel werd geboren op 25 decemder. <br>
Zo werd Kerstmis één van de allerbelangrijkste feesten van de Westerse wereld, zowel in de liturgische als de profane kalender. En de tradities rond Kerstmis komen waarschijnlijk doodgewoon voort uit de fascinatie die de mens al eeuwen lang ervaart als hij het mysterie van het leven aanschouwd. Het leven dat steeds opnieuw wordt geboren. |
aar komt kerstmis vandaan?
